نقش دهیاری ها در رونق گردشگری روستایی
لذت سفر: دهیاری ها یک ظرفیت و فرصت برای تقویت زیرساخت های گردشگری روستایی و رونق بخشیدن به اقتصاد روستا و توسعه صنعت توریسم هستند؛ بدون شک پس از کنترل و عبور از بحران کرونا و دستیابی به ثباتی نسبی، روستاهای کشور به یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری تبدیل خواهند شد.
گردشگری یکی از کارهای مهمی است که در دهه های اخیر جایگاهی ویژه در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها یافته است. این صنعت علاوه بر درآمدزایی، اشتغال زایی، و تبادل فرهنگ ها؛ سهمی از کارهای اقتصادی همچون صادرات را به خود اختصاص داده است؛ به شکلی که اقتصاددانان از صنعت گردشگری بعنوان صادرات نامرئی یاد می کنند.
گردشگری روستایی بخشی از صنعت گردشگری است که با برنامه ریزی دقیق، شناسایی دقیق محدودیت ها و مزیت های آن میتوان نقش موثری در توسعه مناطق گردشگری و در نتیجه توسعه ملی و کمک به بهبود اقتصاد ملی ایفا کند. اهمیت گردشگری روستایی تا آنجاست که خیلی از صاحب نظران حوزه گردشگری براین باورند که در آینده نزدیک روستاها به یکی از اصلی ترین مقاصد گردشگری در جهان تبدیل خواهند شد.
گردشگری روستایی، فرصتی برای پیشرفت همه جانبه روستاها
گردشگری روستایی می تواند در توانمندسازی مردم محلی، توسعه منابع انسانی، رشد اقتصادی، خلق فرصت های شغلی، برطرف نمودن شکاف میان نواحی شهری و روستایی در زمینه های مختلف نقش بسزایی داشته باشد. باتوجه به خصوصیت های منحصر بفرد گردشگری روستایی در رشد اقتصادی، رونق بخشیدن به کارهای روستایی، و ایجاد اشتغال برای ساکنن روستاها میتوان از آن بعنوان فرصتی برای پیشرفت همه جانبه یاد کرد.
در این نوشتار ضمن تبیین مفهوم گردشگری روستایی، درصدد پاسخ به این پرسش هستیم که دهیاری ها با مشارکت سازمان ها و نهادهای مرتبط چه نقش و کارکردی در رونق گردشگری روستایی می توانند ایفا نمایند؟
گردشگری روستایی با سابقه بیشتر از یک قرن به کلیه فعالیت ها و خدماتی اطلاق می شود که دولت ها، مردم، و کشاورزان برای تفریح و استراحت گردشگران و هم جذب آنها در نواحی روستایی عرضه می کنند. این گونه گردشگری شامل گردشگری کشاورزی، گردشگری مزرعه، گردشگری طبیعت، گردشگری فرهنگی و اکوتوریسم می باشد.
توسعه گردشگری روستایی و دستاوردهای آن
توسعه گردشگری روستایی در کشور مزایای بسیاری دارد و مهم ترین آنها کمک اقتصادی به مناطق روستایی و جوامع محلی، تقویت زیرساخت های مناطق روستایی، آگاه کردن اهالی روستا از ارزش میراث منطقه خود و ترویج حفاظت از میراث فرهنگی ملموس و ناملموس است.
گردشگری روستایی می تواند از تولیدات محلی، صنایع دستی حمایت کند. حتی می تواند به کشاورزان و صاحبان هنر کمک نماید تا تولیدات و محصولات خویش را به صورت مستقیم و بی واسطه به دست مصرف کنندگان برسانند. که منجر به ایجاد انگیزه بیشتر و هم درآمدزایی برای اهالی روستا خواهد شد
فراهم آوردن تسهیلات مخابراتی، تقویت سیستم های لوله کشی و آب رسانی، ایجاد سیستم های فاضلاب کارآمدتر، بازسازی مسیرهای ارتباطی صدمه دیده همچون اقداماتی است که بایستی دهیاری ها با مشارکت سازمان های مرتبط برای اهالی روستا فراهم آورند. این اقدام زمینه توسعه گردشگری در روستاها را فراهم آورده و مانع از مهاجرت اهالی از روستاها به شهرها می شود.
تصور بعضی از روستانشینان این است که شهرها پر از میراث پرارزش است و در روستا میراث ارزشمندی وجود ندارد. گردشگری روستایی می تواند این نگرش را تغییر دهد. دهیاری ها باید ارزش میراث فرهنگی ناملموس منطقه خود مانند سنت ها، آداب و رسوم، باورهای دینی را برای اهالی تشریح کنند و با مشارکت مردم روستا آثار تاریخی-فرهنگی نظیر کاروان سراها، آب انبارها، بادگیرها، عمارت های تاریخی و همینطور آثار مذهبی روستا مانند بُقاع متبرکه، امامزاده ها، مساجد، کلیساها، آتشکده ها را بعنوان مقاصد گردشگری معرفی کنند. بدین سان با بهره گیری از ظرفیت افراد محلی و ایجاد انگیزه در بین مردم میتوان بیشترین بهره برداری را از ظرفیت های فرهنگی، تاریخی و مذهبی روستا کرد.
گردشگری روستایی می تواند سبب تقویت تلاشهای محلی برای حفاظت دقیق تر از ارزش های بومی و منطقه ای شود. هنگامی که در مناطق روستایی مشاغل جدیدی ایجاد شود و افراد بومی وضعیت اقتصادی بهتری داشته باشند، ارزش میراث فرهنگی روستای خویش را درک کرده و مشتاقانه از آن محافظت می کنند.
نقش دهیاری ها در توسعه گردشگری روستایی
روستاهای ایران با برخورداری از جاذبه های طبیعی و تاریخی، آداب و رسوم محلی، پوشش های سنتی، سبک خاص زندگی و فرهنگ بومی از ظرفیت چشمگیری برای پیشرفت و ارتقای گردشگری روستایی برخوردارست. رونق گردشگری روستایی علاوه بر احیای فرهنگ بومی و زنده کردن سنت ها و ارزش های فراموش شده، بستری برای پیشرفت همه جانبه روستا و پیشگیری از مهاجرت اهالی به شهرها را فراهم می آورد.
نهادهای محلی روستا مانند شورای اسلامی و دهیاری ها نقش مهم و تاثیرگذاری در توسعه گردشگری روستایی ایفا می کنند. دهیاری ها با بهره گیری از ظرفیت هیأت اندیشه ورزان و افراد با تجربه محلی، نهادها و دستگاه های دولتی مرتبط، سازمان های مردم نهاد، انجمن های فعال در زمینه گردشگری می توانند ظرفیت های متعدد فرهنگی، تاریخی و مذهبی روستای خویش را شناسایی کنند. همینطور با جلب مشارکت مردم محلی، کارآفرینان و هنرمندان روستا و حرفه مندان می توانند نسبت به فرهنگ سازی و ایجاد انگیزه در بین اهالی روستا اقدام نموده و برای اجرای طرح های گردشگری، ایجاد و ارتقای زیرساخت های لازم در روستا برنامه ریزی کنند.
مشارکت دهیاری ها و سازمان های مرتبط در توسعه گردشگری روستایی
بر اساس تصمیم هیأت وزیران (مصوب ۲۱ بهمن ۱۳۸۰) به منظور اداره و حفظ پیشرفت همه جانبه روستاها وظایفی برای دهیار و دهیاری ها درنظر گرفته شده است. برپایه وظایف در رابطه با توسعه گردشگری روستایی دهیاری ها و با درنظر گرفتن شرایط موجود و بحران کرونا؛ به منظور رونق بخشیدن به گردشگری روستایی پیشنهادهایی عرضه می شود. موارد پیشنهادی با همکاری دهیاری ها و سازمان ها و نهادهای دولتی و مشارکت مردم روستا قابل اجرا خواهد بود.
۱. بهبود وضعیت زیست محیطی روستا
دهیاری با مشارکت معتمدین، بزرگان و صاحبان سرمایه روستا، هیأتی از اندیشه ورزان متشکل از سرمایه گذاران، صاحبان هنر، حرفه مندان، صاحبان تجربه و افراد تحصیل کرده تشکیل دهد. هیأت اندیشه ورز به گروه هایی تقسیم و در رابطه با آن توسط کارشناسان سازمان محیط زیست به صورت مجازی آموزش ببینند. از میان آموزش دیدگان، افرادی برای آموزش نیروهای محلی در حوزه های در رابطه با محیط زیست انتخاب شوند.
افراد مشتاق مشارکت در مدیریت شرایط بحرانی، درمورد استفاده از تجهیزات اطفای حریق، ساخت سیل بند، امدادرسانی در حوادث طبیعی غیرمترقبه مانند زلزله، طوفان، آتشسوزی و نظایر آنها آموزش های لازم را بگذرانند. علاقه مندان در زمینه مدیریت پسماند و زباله آموزش های مرتبط در این خصوص را گذرانده و وظیفه نظارت بر نظافت محیط روستا به آنها واگذار شود. بدین ترتیب با مشارکت اندیشه ورزان و نیروهای محلی میتوان اقدامات شایسته ای در جهت حفظ محیط زیست و پیشگیری از تخریب آن انجام داد.
نمونه یک دهیاری موفق در حفاظت از محیط زیست
از جمله دهیاری های موفق در مبحث حفاظت از محیط زیست، «دهیاری روستای بازرجان» است. این روستا در ۱۸ کیلومتری شمال غربی تفرش قرار دارد و یکی از نمونه های موفق در اجرای طرح مدیریت پسماند در سال ۱۳۸۷ است.
دهیاری بازرجان در ابتدا با خرید کیسه زباله و توزیع آن بین اهالی روستا و تعبیه سطل های زباله، فرهنگ سازی اولیه در بین اهالی را شروع کرد. در مرحله بعد فرایند تجمیع و دفن زباله در خارج از روستا طی فرآیندی چندین مرحله ای انجام شد. در این طرح استفاده از مکانیسم کرم کمپوست سبب شد مدیریت پسماند علاوه بر ایجاد محیطی سالم برای روستا دستاورد دیگری به نام تولید کرم و تولید ورمی کمپوست هم داشته باشد. از این محصول بعنوان کود غیر شیمیایی استفاده می شود که به مراتب از کودهای شیمیایی موجود در بازار مناسب تر می باشد. طرح یاد شده علاوه بر این که مورد استقبال فراوان اهالی روستا قرار گرفت سبب شد دهیاری روستای بازرجان در پنجمین همایش ملی مدیریت پسماند بعنوان روستای برتر انتخاب گردد.
۲. تشویق روستاییان به توسعه صنایع دستی و اهتمام به ترویج و بازاریابی محصولات کشاورزی و دامی روستا
دهیاری ها با مشارکت شبکه تعاون روستایی با اعطای وام های قرض الحسنه کم بهره با بازپرداخت طولانی، صاحبان هنر و خدمات را به ایجاد کارگاه های کوچک خانگی تشویق کند. بانوان روستا که در زمینه تولید مربا، ترشی، خیارشور، کلوچه های خانگی، نان های محلی و مواردی از این دست مهارت دارند را به ایجاد کسب و کارهای خانگی دعوت کنند. دهیاری ها با همکاری بخشداری در کمترین زمان ممکن مبادرت به صدور پروانه کسب برای مشاغل خانگی کنند. محصولات خانگی، تولیدات محلی، محصولات کشاورزی را با برندی معتبر و طرح های خلاقانه مشتری پسند روانه بازارهای هدف داخلی و خارجی نمایند.
برگزاری کارگاه های آموزشی توانمندسازی صاحبان کسب وکارها، زنان سرپرست خانوار، جوانان و افراد جویای کار؛ راه اندازی بازارچه های محلی در روستا؛ برگزاری جشنواره های مجازی با هدف معرفی آثار و تولیدات روستایی، صنایع دستی و محصولات کشاورزی از دیگر اقداماتی است که در جهت توسعه گردشگری روستایی پیشنهاد می شود.
نمونه موفق داخلی از صادرات محصولات کشاورزی
از جمله نمونه های موفق داخلی در صادرات محصولات کشاورزی میتوان به موفقیت استان کردستان در فروردین ۱۳۹۹ اشاره نمود. «شبکه تعاون روستایی استان» ۵۰۰ تن محصول کشاورزی از مرز رسمی باشماق مریوان به عراق صادر کرد. این مورد ضمن ایجاد ظرفیت های جدید برای توسعه صادرات غیرنفتی به رشد اقتصادی کشاورزان و مشارکت کنندگان در این طرح کمک زیادی کرد. همکاری دهیاری ها با شبکه های تعاون روستایی مناطق مختلف می تواند دستاوردها و ظرفیت های روستا را معرفی نموده و در توسعه اشتغال روستایی تأثیر بسزایی داشته باشد.
گلیم ایرانی، ظرفیتی بی نظیر برای صادرات به دیگر کشورها
از نمونه های موفق در تولید صنایع دستی در کشور میتوان به «گلیم بافی در روستای نجف تراکمه» اشاره نمود. روستای نجف تراکمه از توابع شهرستان کلیبر در آذربایجان غربی همچون روستاهایی است که گلیم بافی منبع اصلی درآمدزایی و ایجاد اشتغال برای ساکنین روستا شمرده می شود.
براساس آمار اعلام شده از جانب خبرگزاری صدا وسیما در سال ۱۳۹۵؛ بافت گلیم برای بیشتر از ۱۰۰ نفر از زنان روستای نجف تراکمه و روستاهای اطراف اشتغال به وجود آورده و حداقل ۳۰۰ گلیم در اندازه های مختلف در طول سال بافته می شود. کیفیت گلیم ها به شکلی است که ظرفیت صادرات به کشورهای دیگر را دارد.
دهیاری روستا با حمایت وزارت خانه های مرتبط مانند جهاد کشاورزی، و صنعت، معدن و تجارت می تواند هنردست اهالی روستا را به بازارهای هدف خارج از کشور معرفی نماید. این اقدام علاوه بر رونق بخشیدن به اقتصاد روستای نجف تراکمه انگیزه ای برای توسعه صنعت گلیم بافی و کارآفرینی بیشتر در بین اهالی روستا می شود.
پیشنهاد می شود روستاهایی که هنرهای دست بافت اصیل مانند فرش، گلیم، نمد و نظایر آنها دارند با مشارکت سازمان های مرتبط مبادرت به صادرات صنایع دستی خود کنند، این اقدام زمینه ساز معرفی هنر اصیل ایرانی به دیگر کشورها شده و صادرات غیرنفتی کشور را رونق می بخشد.
۳. همکاری دهیاری ها با سازمان ها و نهادهای دولتی و ایجاد تسهیلات لازم برای ایفای وظایف آنها
۱-۳. همکاری دهیاری با وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی
توسعه گردشگری یکی از وظایف وزارت میراث فرهنگی است. توسعه همه جانبه روستا، ایجاد زیرساخت های گردشگری روستایی و رونق بخشیدن به اقتصاد روستایی همچون وظایف دهیاری می باشد. بدین ترتیب وزارت میراث فرهنگی یکی از اصلی ترین همکاران دهیاری ها شمرده می شود. دهیاری ها با مشارکت این وزارت خانه می توانند کارهایی به شرح زیر انجام دهند:
۱-۱-۳. حفظ و احیا آثار تاریخی و جلوگیری از تخریب آنها
آموزش هیأت اندیشه ورز روستا توسط کارشناسان خبره وزارت میراث فرهنگی در جهت حفاظت از آثار تاریخی-تمدنی به صورت مجازی یکی از مواردی است که دهیاری می توانند بستر آنرا فراهم آورند. هیأت اندیشه ورز می تواند آموزش های لازم را به نیروهای محلی علاقمند منتقل کرده و گروهی را مسئول حفاظت از آثار تاریخی- فرهنگی منطقه خود نمایند. با بهره گیری از این روش ضمن آشنا کردن اهالی روستا با میراث پرارزش روستای خود، با بهره بردن از ظرفیت افراد بومی و مشارکت دادن آنها میتوان به شکلی شایسته تر از میراث تاریخی حفاظت نمود.
۲-۱-۳. ترویج و توسعه صنایع دستی و هنرهای اصیل محلی
به منظور رونق بخشی به اقتصاد روستا و ایجاد اشتغال برای اهالی میتوان دوره های آموزشی برای صاحبان هنر، بانوان روستا، و افراد جویای کار برگزار کرد. یکی از دهیاری های موفق دراین زمینه، «دهیاری روستای گز منزل» است. در سال ۱۳۹۹ با درخواست دهیاری روستای گز منزل از توابع بخش دشتیاری شهرستان چابهار؛ آموزش و توانمندسازی زنان روستایی در زمینه صنایع دستی محلی(سوزن دوزی) در دستور کار اداره کل میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان قرار گرفت. کلیه متقاضیان و هنرجویان روستای گزمنزل با تکنیک ها و روش های نوین سوزن دوزی آشنا و آموزش دیدند. در انتهای دوره در صورت درخواست کارآموزان تسهیلات بانکی به ایشان پرداخت می شد.
۳-۱-۳. احیای صنعت بومگردی
توسعه و گسترش فرهنگ بومگردی و استفاده از اقامتگاه های بومگردی در کنار ایجاد اشتغال و کمک به توسعه اقتصادی روستا، به حفظ آداب و رسوم محلی، سنت های قدیمی و جذب توریستهای داخلی و خارجی کمک شایانی می کند. دهیاری ها با مشارکت متخصصان وزارت میراث فرهنگی با آموزش دادن نیروهای محلی و صاحبان خانه های قدیمی می توانند بومگردی ها را احیا کنند. یکی از روستاهای مستعد توسعه بومگردی، روستای کُدیر از توابع بخش کجور شهرستان نوشهر است. در این روستا خانه های تاریخی زیادی وجود دارد که به حال خود رها شده اند. با آموزش نیروهای محلی و اعطای تسهیلات میتوان خانه های قدیمی را مرمت و بعنوان اقامتگاه، رستوران، و موزه مورد بهره برداری قرار داد. با این اقدام ضمن حفظ اصالت و غنای تاریخی روستا، اشتغال زایی برای افراد بومی بوجود آمده و مهاجرت از روستا به شهرها کاهش قابل ملاحظه ای پیدا می کند.
۴-۱-۳. سایر موارد پیشنهادی در این بخش
برپایی جشنواره های مجازی در جهت معرفی آداب و رسوم و آیین های سنتی، بازی های محلی قدیمی، پوشش های اصیل بومی با هدف جذب گردشگر؛ شناسایی هنرهای دستی منسوخ شده و احیای آنها؛ حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس؛ ایجاد بازارچه های صنایع دستی با هدف اشتغال زایی محلی؛ تهیه شناسنامه برای آثار طبیعی، تاریخی، مذهبی و فرهنگی روستا از دیگر اقدامات مشترک دهیاری ها و وزارت میراث فرهنگی شمرده می شود.
۲-۳. همکاری دهیاری با سازمان حفاظت از محیط زیست
حفاظت از آثار و منابع طبیعی، زیستگاه های طبیعی، جلوگیری از تخریب و آلودگی محیط زیست، مدیریت منابع آب، خاک، هوا، مدیریت و بازیافت پسماندها و زباله ها از مهم ترین وظایف سازمان محیط زیست به شمار می آید. دهیاری ها با بهره گیری از ظرفیت نیروهای محلی و سهیم کردن اهالی روستا در حفاظت از محیط زیست می تواند بستری برای توسعه گردشگری روستایی فراهم آورد.
با در نظر گرفتن استانداردهای محیطی زیستی، افزایش آگاهی و سواد اطلاعاتی مردم در زمینه حفاظت از محیط زیست و برنامه ریزی برای ممانعت از تخریب و آلودگی محیط زیست میتوان زمینه توسعه همه جانبه گردشگری روستایی را فراهم ساخت. دهیاری هر منطقه با مشارکت سازمان محیط زیست می تواند کارهایی به شرح زیر انجام دهد:
۱-۲-۳. مدیریت منابع محیطی زیستی
برگزاری دوره های آموزشی برای هیأت اندیشه ورز روستا توسط کارشناسان سازمان محیط زیست در زمینه مدیریت پسماند و بازیافت آن؛ تولید کمپوست؛ اصلاح الگوی کشت و آبیاری؛ مدیریت منابع آب زیرزمینی و مواردی از این قبیل همچون مواردی است که با مشارکت دهیاری ها به سهولت قابل انجام است. هیأت اندیشه ورز آموزش های لازم را به داوطلبان بومی منتقل کرده و از میان آنها افرادی را مسئول نظارت بر کارهای اهالی روستا در زمینه های یاد شده نمایند.
۲-۲-۳. حفاظت از منابع طبیعی
برپایی دوره های آموزشی توسط خبرگان سازمان محیط زیست برای کلیه نیروهای محلی در زمینه پاکسازی رودخانه ها، حفاظت از تالاب ها و پیشگیری از آتشسوزی های تالابی، مدیریت شرایط بحرانی و بلایای طبیعی از دیگر موارد پیشنهادی می باشد.
۳-۲-۳. ترویج استفاده از تکنولوژی های جدید کشاورزی
دهیاری ها به همراه کارشناسان سازمان محیط زیست با همکاری کارشناسان جهاد کشاورزی می توانند برای کشاورزان، دامداران و صاحبان صنایع در رابطه با کشاورزی در زمینه استفاده از تجهیزات نوین کشاورزی جلسات آموزشی برگزار کنند. آشنا شدن با نحوه بهره برداری از تکنولوژیهای جدید مانند دستگاه های بیوگاز در کنترل ضایعات، تولید کود، کاهش آلودگی های زیست محیطی؛ آشنایی با شیوه های نوین آبیاری مزارع کشاورزی با بهره گیری از سوپر جاذب ها؛ بهره گیری از فناوری نانو در تولید قطره چکان های تنظیم کننده فشار آب، گامی موثر در توسعه کیفیت تولیدات روستایی و صرفه جویی در منابع انرژی شمرده می شود.
۴-۲-۳. کودکان و حفاظت از محیط زیست
حفاظت از محیط زیست عادتی است که باید از کودکی آموخته شود تا به یک باور ذهنی تبدیل گردد. دهیاری ها با مشارکت متخصصان سازمان محیط زیست و با همکاری سازمان های مردم نهاد مرتبط می توانند در زمینه کاشت نهال، حفاظت از درختان جنگل، تمیز نگه داشتن کوچه ها و معابر، تفکیک زباله ها و مواردی از این دست کودکان را آموزش دهند. با تربیت کودکان بعنوان «همیار محیط زیست» علاوه بر درونی سازی حفاظت از محیط زیست، فرهنگ حفاظت و نگهداری از میراث طبیعی به خانواده ها هم منتقل می شود. استفاده از تجربیات بین المللی در پیشبرد هرچه بهتر و سریع تر این هدف نقش بسزایی خواهد داشت.
از جمله همکاریهای موفق میان دهیاری و اداره کل محیط زیست با اهالی روستا در حفظ محیط زیست میتوان به طرح «روستای پاک» در روستای رمین از توابع شهرستان چابهار اشاره نمود. مهار فاضلاب های منازل مسکونی؛ مدیریت پسماند و بازیافت زباله؛ پاکسازی روستا از نخاله، کود حیوانی و زباله های سال قبل همچون اقدماتی است که با مشارکت دهیار منطقه و با حضور تمامی اقشار مردم روستا شامل دانش آموزان، کارگران، ائمه جماعت و بانوان صورت گرفت. قبل از اجرای این طرح چندین دوره آموزشی برای اهالی روستا برگزار شد.
۳-۳. همکاری دهیاری با سازمان صدا و سیما
سازمان صدا و سیما در جهت ارتقای فرهنگ عمومی گردشگری با مشارکت دهیاری ها و مسؤلان استانی می تواند نسبت به تهیه و اجرای برنامه های متنوعی با مبحث گردشگری در شبکه های پرمخاطب رادیویی و تلویزیونی اقدام نماید. دهیاری ها با مشارکت شبکه های استانی سازمان صدا و سیما در جهت معرفی دستاوردها و موفقیت های اهالی روستای خود می توانند کارهایی به شرح زیر انجام دهند:
۱-۳-۳. معرفی ظرفیت های فرهنگی-تمدنی روستا
ساخت فیلم و مستندهایی از ظرفیت های تاریخی، فرهنگی و مذهبی روستاهای کشور توسط شبکه های استانی به منظور توسعه گردشگری داخلی و جذب گردشگر خارجی؛ پوشش خبری جشنواره های محلی و رویدادهای گردشگری برگزار شده در سطح استانی، ملی و برون مرزی؛ ساخت برنامه های انیمیشن برای کودکان با مبحث حفاظت از آثار و منابع طبیعی؛ برنامه ریزی برای برگزاری مسابقات تلویزیونی با محوریت معرفی روستاهای ایران همچون موارد پیشنهادی در این بخش می باشد.
۲-۳-۳. معرفی روستاهای نمونه و دهیاری های موفق
تولید و پخش برنامه و مستندهایی از روستاهای موفق در زمینه کارآفرینی و اشتغال زایی؛ دهیاری های موفق در زمینه توسعه گردشگری روستایی با هدف جذب توریست داخلی و خارجی؛ مصاحبه با فعالان صنعت گردشگری روستایی و به اشتراک گذاری تجربیات آنان؛ معرفی افراد موفق در زمینه توسعه گردشگری روستایی در سطح ملی و بین المللی همچون اقدامات پیشنهادی در این بخش است. با این حرکت علاوه بر ایجاد رقابت سازنده میان مسئولین و اهالی روستاهای مختلف کشور، فرهنگ خدمت رسانی به مردم ترویج و نهادینه می شود.
براساس آخرین آمارها، بیشتر از ۳۷ هزار دهیاری در کشور وجود دارد. دهیاری ها بعنوان نهادی محلی، رابط میان نهادهای دولتی و مردمی؛ بازوی اجرایی شورای اسلامی در نظام مدیریت نوین روستایی، عرضه کننده خدمات و تسهیلات متنوع رفاهی و تقویت کننده روند توسعه فرهنگی و اجتماعی و زیرساخت های کشاورزی است. باتوجه به ظرفیت شایان توجه دهیاری ها در رونق بخشیدن به اقتصاد روستایی و توسعه صنعت توریسم، در شرایطی که بحران کرونا بیشترین صدمه اقتصادی را به صنعت گردشگری وارد کرده، پیشنهاد می شود از این فرصت استفاده و زیرساخت های گردشگری روستایی در کشور تقویت شود.
هیأت های اندیشه ورز، نیروهای محلی آموزش دیده، صاحبان هنر، کارآفرینان بومی ظرفیت های ویژه هر روستا است که با تاکید بر آنها و با مشارکت سازمان ها و نهادهای در رابطه با حوزه گردشگری میتوان با سرعت عمل بیشتری به اهداف برنامه ریزی شده دست پیدا کرد. بدون شک با کنترل وضعیت بحران کرونا و دستیابی به یک ثبات نسبی، روستاهای کشور به یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری تبدیل خواهند شد.
منابع
رضوانی، محمدرضا (۱۳۸۷). توسعه گردشگری روستایی با رویکرد گردشگری پایدار، انتشارات دانشگاه تهران
ماهنامه پژوهشی، آموزشی و ترویجی دهیار (۱۳۹۰). شماره ۳۶. مدیریت بحران و ایمنی روستا، سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور
ماهنامه پژوهشی، آموزشی و ترویجی دهیار (۱۳۹۲). شماره ۴۲. بهداشت محیط، سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور
https: //www.iribnews.ir/fa/news/۱۱۶۱۶۹۰
http: //www.chht-sb.ir/fa/NEWSVIEW/۱۲۴۷
https: //www.لذت سفر.ir/news/۸۳۷۶۷۵۵۴/
https: //www.mehrnews.com/news/۴۹۶۴۵۳۴/