روایت فرید قاسمی از آغاز و پایان سده ۱۴
تهران در قرنطینه از كودتا تا كرونا
به گزارش لذت سفر فرید قاسمی، روزنامه نگار پیشكسوت كه این روزها در قرنطینه خانگی به سر می برد از سرگذشت تهران در آغاز و آخر سده چهاردهم خورشیدی می گوید و یاد روزنامه نگارانی را كه در این مدت به دیار باقی شتافتند گرامی می دارد.
فرید قاسمی كه از او با عنوان حافظه گویای مطبوعات ایران یاد می شود در گفت وگویی با ایسنا، یادآور می شود: تهران آغازین و پسین نوروز سده چهاردهم خورشیدی را با فرمان قرنطینه به تماشا نشست؛ از كودتا تا كرونا. در آستانه نوروز ۱۳۰۰ خورشیدی در اعلامیه «حكم می كنم» (۱۴ جمادی الثانی ۱۳۳۹ قمری) آورده اند كه «اجتماعات در منازل و نقاط مختلفه به كلی موقوف و در معابر هم اگر بیشتر از سه نفر گرد هم باشند با قوه قهریه متفرق خواهند شد... تمام ادارات و دوایر دولتی غیر از اداره ارزاق تعطیل خواهند بود. پستخانه، تلفنخانه و تلگرافخانه هم مطیع این حكم خواهند بود».
او ادامه می دهد: اعلام این ماده مورد اشاره برای آگاهی عموم شهروندان دیواركوب شد تا قرنطینه امنیت برقرار شود. تهرانی ها با اطلاعیه رئیس قزاق ها خانه نشین شدند و «سال كهنه» را در كنج منزل به «سال نو» رساندند. دست سرنوشت این چنین رقم خورد كه نوروز پایانی قرن هم قرنطینه سلامت و قیامت دنیوی را با گریز از همدیگر ببینیم و ندانیم كه «این چه رازی ست كه بهار هر بار با عزای دل ما می آید».
این پژوهشگر مطبوعات می گوید: در این چله نشینی خانگی مدام رخدادهای ناخوشایند به گوش می رسد و خبرها حكایت از درگذشت انسان های اثرگذار معاصر دارد؛ از كارگشاها تا ثمربخش ها و اثرآفرین ها. لحظه لحظه آرزو می نماییم كه زندگی و كارنامه مشاهیر كرونا و ایام كووید ۱۹ كتاب قطوری نشود. در عرصه مطبوعات خبر درگذشت سیدهادی خسروشاهی، فریبرز رئیس دانا، علی بهزاد و شماری دیگر از مجله نگارها و روزنامه نویس ها و به صورت كلی مطبوعاتی ها بازتاب رسانه ای یافت و خبر برخی از جوان ترها را در كانال باشگاه روزنامه نگاران ایران خواندم. بسیاری هم از قلم و نشر، بی انعكاس و غریبانه تر از دیگران به دیار خاموشان رفتند.
قاسمی یادآور می شود: مهدی فشنگچی از آن زمره است كه خبر درگذشتش را در تهران آقای فرید كاردان، خواهرزاده اش از كانادا اطلاع داد. مهدی فشنگچی متولد ۱۳۱۰ كه از سال ۱۳۳۳، مرد شماره دو مجله «امید ایران» بود و بیشتر عمرش را با مطبعه و مطبوعات گذراند. او دلبسته كاغذ و چاپ بود. از كتابفروشی/ بنگاه مطبوعاتی شهپر خرم آباد و جانشینی مدیریت نشریه فروغ لرستان آغاز كرد و پله پله در نظام استاد شاگردی پیشین با طی طریق، مدیر داخلی مجله «امید ایران» شد و اندك زمانی به سردبیری رسید. روزگاری كه دیگر نتوانست در تحریریه تنفس كند، به نشر روی آورد و در سازمان انتشارات هفته آثار پرشمارگانی منتشر نمود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب