طی ۷ سال گذشته صورت گرفت؛
ثبت هشت اثر فرهنگی تاریخی ایران در لیست میراث جهانی یونسكو
ثبت ۲۴ اثر فرهنگی تاریخی در لیست جهانی یونسکو بعد از انقلاب اسلامی نشان از جایگاه درخشان فرهنگی، تاریخی و تمدنی ایران دارد که سهم دولت تدبیر و امید، ثبت هشت میراث فرهنگی ملموس در لیست جهانی است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، بیشتر از هفت سال از دولت تدبیر و امید می گذرد و حدود هفت ماه از عمر این دولت باقی مانده است، در کنار همه اقداماتی که دولت یازدهم و دوازدهم انجام داده و دستاوردهایی که تیم فرهنگی روحانی در کارنامه خود ثبت کرده است، ارتقای جایگاه ساختاری میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به سطح وزارتخانه در مرداد ۹۸ را می توان از رویدادهای مهم در این عرصه عنوان نمود.
اما مهمترین خصوصیت دولت تدبیر و امید، برنامه ریزی و حفاظت و ثبت آثار فرهنگی تاریخی و طبیعی در لیست ملی و لیست جهانی است؛ آثاری که ثبت و معرفی آنها نه تنها منجر به جذب توریست و توسعه گردشگری فرهنگی می شود که ایران عموماً در این گروه از گردشگری قرار می گیرد، شان و جایگاه فرهنگی کشور را در جوامع بین المللی ارتقا می دهد، روندی که در دولت تدبیر و امید تعداد آثار جهانی را از ۱۶ به ۲۴ اثر جهانی رساند، که ۲ اثر به تاریخ طبیعی ایران و ۴ اثر در گروه مناظر باستانی و یک اثر بافت معماری و اجتماعی که همچنان زندگی در آن جریان دارد و یک سازه مهندسی در حوزه آبرسانی دوران باستان مربوط می شود.
ایران در رتبه نهم جهانی در میراث ملموس
تا قبل از انقلاب اسلامی هیچ کدام از آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی کشور در لیست میراث جهانی به ثبت نرسیده بود. در سال ۱۳۵۸ سه اثر چغازنبیل، تخت جمشید و میدان امام (نقش جهان) اصفهان در لیست میراث جهانی قرار گرفت و از آن سال تا پیش از دولت یازدهم طی ۳۵ سال، ۱۶ اثر تاریخی جهانی شد و در مدت هفت سال دولت یازدهم و دوازدهم، باوجود تعویق اجلاس اخیر یونسکو در دوران شیوع ویروس کرونا، هشت اثر ثبت جهانی شده است. حالا با ثبت شهر سوخته، منظر فرهنگی میمند، محوطه باستانی شوش، بیابان لوت، قنات های ایرانی، شهر تاریخی یزد، منظر دیرینه شناسی ساسانی فارس و جنگل های هیرکانی در فاصله سالهای ۱۳۹۴ تا ۹۸، ایران با ثبت ۲۴ اثر ملموس فرهنگی، تاریخی و طبیعی در لیست جهانی سازمان علمی، فرهنگی وآموزشی ملل متحد (یونسکو) در رتبه نهم جهان قرار دارد.
در دولت تدبیر و امید تعداد آثار جهانی در یونسکو از ۱۶ به ۲۴ اثر فرهنگی تاریخی رسید، که ۲ اثر به تاریخ طبیعی ایران و ۴ اثر در گروه منظر باستانی و یک اثر بافت معماری و اجتماعی که همچنان زندگی در آن جریان دارد و یک سازه مهندسی در حوزه آبرسانی است که به دوران باستان مربوط می شودنیایشگاه چغازنبیل در خوزستان، تخت جمشید در فارس و میدان نقش جهان در استان اصفهان در سال ۱۳۵۸ (۱۹۷۹) در حافظه میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. از آن سال به بعد در حدود ۲۴ سال هیچ پرونده ای برای ثبت جهانی تشکیل نشد و پس از بیشتر از دو دهه، تخت سلیمان در آذربایجان غربی در سال۱۳۸۲ (۲۰۰۳) و مجموعه ارگ بم کرمان ۱۳۸۲ و مجموعه پاسارگاد در فارس در سال ۱۳۸۳ (۲۰۰۴) در یونسکو به ثبت جهانی رسید. این روند در سالهای بعد ادامه پیدا کرد و گنبد سلطانیه در زنجان در سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵) و محوطه بیستون در کرمانشاه در سال ۱۳۸۵ (۲۰۰۶) هفتمین و هشتمین اثر ملی ایران هستند که در یونسکو ثبت جهانی شده اند.
مجموعه کلیساهای آذربایجان شامل قره کلیسا، سن استپانوس و زُر زُر در سال ۱۳۸۷ (۲۰۰۸) و سازه های آبی شوشتر در خوزستان در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹) نهمین و دهمین آثار ثبت شده ایران هستند که در لیست جهانی ثبت شده اند و در ادامه این روند در سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۰) ایران موفق به ثبت دو اثر در لیست جهانی شد، بازار تبریز در استان آذربایجان شرقی و بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی در استان اردبیل به علت خصوصیت های معماری و تاریخی در حافظه جهانی قرار گرفت.
با ثبت مجموعه باغ های ایرانی شامل ۹ باغ پاسارگاد در مرودشت فارس، باغ ارم شیراز، چهل ستون اصفهان، باغ فین کاشان، عباس آباد بهشهر، باغ شاهزاده کرمان، اکبریه بیرجند، باغ دولت آباد یزد، پهلوان پور مهریز یزد در سال ۱۳۹۰ (۲۰۱۱)، مسجد جامع اصفهان و برج گنبد قابوس در گلستان در سال ۱۳۹۱ (۲۰۱۲) و مجموعه فرهنگی تاریخی (کاخ) گلستان تهران سال ۱۳۹۲ (۲۰۱۳)، در یونسکو تعداد آثار جهانی ایران در طول ۳۵ سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و قبل از آغاز دولت یازدهم به ۱۶ اثر رسید.
ثبت ۲ اثر طبیعی ملی در حافظه جهانی در دولت تدبیر و امید
نخستین اثری که در دولت یازدهم جهانی شد، شهر سوخته در سیستان و بلوچستان بود که در سال ۱۳۹۳ (۲۰۱۴) در یونسکو به ثبت رسید، و بلافاصله در سال بعد منظر فرهنگی روستای میمند در کرمان و محوطه باستانی شوش در استان خوزستان در سال ۱۳۹۴ (۲۰۱۵) به لیست جهانی یونسکو ملحق شدند.
در سال ۱۳۹۵ (۲۰۱۶) ایران موفق به ثبت دو اثر پرارزش ملی در لیست جهانی یونسکو شد، در پرونده اول کویر لوت که در پهنه استان های کرمان، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان قرار دارد جایگاه جهانی پیدا کرد؛ کویر لوت بیست وهفتمین بیابان بزرگ جهان و بیست ویکمین اثر ثبت شده ملی ایران در لیست جهانی یونسکو است.
دومین پرونده ای که در سال ۱۳۹۵ (۲۰۱۶) از ایران در حافظه جهانی یونسکو به ثبت رسید، مجموعه یازده رشته قنات و کاریز ایرانی شامل قصبه گناباد، بلده فردوس، باغ زارج یزد، حسن آباد مهریز، آسیاب آبی میرزانصرالله مهریز، گوهرریز جوپار کرمان، دوقلوهای اکبرآباد و قاسم آباد بروات، مون اردستان، وزوان میمه و مزدآباد اصفهان که از قدیمی ترین و عجیب ترین سیستم های آبرسانی جهان و شاهکار معماری و مهندسی ایرانی است.
ثبت شهر تاریخی یزد بعنوان اولین شهر تاریخی ایران در سال ۱۳۹۶ (۲۰۱۷)، چشم انداز دیرینه شناسی ساسانی فارس در سال ۱۳۹۷ (۲۰۱۸) و جنگل های هیرکانی در استان های گلستان، مازندران، گیلان و سمنان در سال ۱۳۹۸ (۲۰۱۹)، سه اثر ارزشمندی است که در سالهای اخیر در یونسکو به ثبت رسیده و الان حفاظت و حراست بیشتر و دقیق تر از این ۲۴ اثر جهانی، رسالت همه ایرانی ها شامل مردم و دولت می باشد و باید بعد از مهار کرونا، برای حضور و بازدید از همه گردشگران جهان دعوت شود تا شکوه و عظمت فرهنگ و تمدن ایرانی را در مقابل چشمان جهانیان به زیبایی به معرض نمایش گذاشته شود.
استان اصفهان و کرمان در صدر آثار جهانی در ایران
در طول ۴۰ سال با مجموعه ثبت ۲۴ پرونده در یونسکو، ۴۹ اثر فرهنگی تاریخی طبیعی ملموس ایران از ۱۸ استان جایگاه جهانی پیدا کرده اند که ۱۹ اثر پرونده مستقل و ۳۰ اثر پرونده های مشترک داشته اند. پرونده قنات های ایرانی با یازده اثر، باغ های ایرانی با ۹ اثر، جنگل های هیرکانی از ۴ منطقه استانی، کلیساهای تاریخی با ۳ اثر و بیابان لوت از ۳ منطقه استانی در یونسکو ثبت جهانی شده اند.
استان های اصفهان و کرمان هر کدام با ۷ اثر جهانی در رتبه اول کشور، استان یزد با ۶ اثر، استان فارس با ۵ اثر به ترتیب در جایگاه دوم و سوم و استان های خوزستان، آذربایجان غربی و خراسان جنوبی هر کدام با ۳ اثر در حافظه جهانی یونسکو، در جایگاه چهارم استانی قرار دارند.
استان های آذربایجان شرقی، مازندران، گلستان و سیستان و بلوچستان هر کدام دارای دو اثر جهانی هستند، و استان های زنجان، کرمانشاه، اردبیل، خراسان شمالی، سمنان، گیلان و تهران هر کدام با یک اثر به ثبت رسید جهانی در یونسکو در جهان شناخته می شوند.
نیایشگاه چغازنبیل در خوزستان اولین اثر فرهنگی تاریخی ایران که در سال ۱۳۵۸ ثبت جهانی شد
منبع: لذت سفر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب