هشدار برای فراموشی زبان و ادبیات بومیان لک
به گزارش لذت سفر، یک استاد دانشگاه بنیادی ترین چالش زبان و ادبیات بومیان «لک» را خطر فراموشی آن در نسل جدید می داند و می گوید: کم رنگ شدن فرهنگ ها، آیین ها و فقدان آموزش در اقوام ایرانی چالش جدی در راه بازسازی و احیای هویت ایرانی است.
به گزارش لذت سفر به نقل از ایسنا، سعید گراوند - دانشیار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان - به مناسبت روز «نواها و آواهای ایرانی» درباره ی «زبان و ادبیات بومیان لک» در سخنانی اظهار داشت: زبان و ادبیات بومیان لک یکی از اصیل ترین و کهن ترین زبان های ایرانی است. در تبارشناسی این زبان بومی تقریرات گوناگونی از طرف اهل نظر مطرح گردیده است. تعدادی از اصحاب تحقیق لکی را در شاخه ای از زبان کردی تفسیر می کنند. برخی دیگر هم لکی را در شاخه ای از زبان لری طبقه بندی می کنند. البته محمد دبیر مقدم در پژوهش های زبان شناختی خود، زبان و ادبیات لکی را به عنوان یک گویش مستقل تفسیر می کند. در میان این دیدگاه ها بنظر می رسد دیدگاه اخیر تا حدودی از حجیت و اصالت بیشتری برخوردار باشد. به چه دلیل؟ بدین سبب که پیوندهای معنوی و عناصر مشترک اساطیری در فرهنگ و تفکر بومیان لک و قوم آریایی آشکارا قابل مشاهده می باشد.
او سپس با اشاره به اینکه خیلی از تقریرات موجود پیرامون زبان و تفکر بومیان لک به تصحیحات و کمال یافتن بیشتری نیازمند است، اظهار داشت: در طرح این مباحث نباید فقط به مدارک و مستندات عینی متکی باشیم، برای اینکه علم و پژوهش های زبان شناختی فقط می تواند برمبنای مدارکی در دسترس می باشد، قلمرو محدودی را نشان دهد. بر این اساس است که مرحوم دکتر مهرداد بهار، ایران شناس بزرگ، در کتاب «ادیان آسیایی» می گوید: «احتمال دارد علم در حوزه هایی که مدارکی در دست ندارد، از شناخت خیلی از حقایق در آن زمینه ها محروم بماند. اینجاست که در تحلیل تعدادی از مسائل بایستی از ابزار و مکانیسم دیگری تحت عنوان تفکر و شهود استمداد بجوییم.»
این دانشیار دانشگاه در تبارشناسی زبان و ادبیات بومیان لک، اظهار داشت: برمبنای مطالعاتی که سال ها در حوزه فرهنگ و ادبیات شرق و زبان هند و اروپایی داشته ام و نیز برمبنای شهودات و مکاشفه های زبان مادری و فرهنگ زیسته ای که سال ها در آن زندگی کرده ام، شواهد کافی وجود دارد که زبان و ادبیات بومیان لک، پیوندهای معنوی عمیقی با زبانهای هند و اروپایی و اقوام بین النهرین دارد.
گراوند اظهار داشت: در یک تحلیل حداکثری، امروزه بنیادی ترین چالش زبان و ادبیات بومیان لک، خطر فراموشی آن در وجود نسل جدید است که بایستی دراین زمینه فرهنگستان زبان و ادب فارسی تدابیر ملی و تازه ای بیندیشند تا زبان و ادبیات بومیان و اقوام بومی در کشورمان بازسازی و احیا شود. در غیر این صورت هویت منسجم و یکپارچه خیلی از بومیان و فرهنگ ها و آیین ها از میان خواهد رفت. اینجاست که آموزش دراین زمینه می تواند موثر باشد. کم رنگ شدن فرهنگ ها و آیین ها و فقدان آموزش در اقوام ایرانی چالش جدی در راه بازسازی و احیای هویت ایرانی است.
این مطلب را می پسندید؟
(2)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب